"و امر نمودم . در راه‌ها به مقدار یک منزل رباطی [کاروانسرا] تعمیر نمایند و راه‌داران و مستحفظان در راه‌ها مقرر دارند و در هر رباطی جمعی را متوطن سازند که راه‌داری و نگاهبانی بدیشان متعلق باشد و مال که از اهل غفلت [راه‌ن] در راه‌ها به ی برود راه‌داران از عهده برآیند ."
و اگر دُرست متوجه شده باشم این یعنی اموال مردم و کاروان‌های مسافر ، در راه‌های زمان حکومت تیمور علاوه بر اینکه توسط راه‌داران حفاظت می‌شده است به نوعی بیمه هم بوده (؟) یعنی اگر راه‌زنی اموالِ قافله‌ای را غارت می‌کرده ، قافله‌سالار یا صاحب مال می‌توانسته با مراجعه به ریاست راه‌داران که ساکنِ کاروانسراهای بین راه بوده‌اند خسارت دریافت کند !
این سیستم و امنیتی که متعاقب آن برای تُجّار ایجاد می‌کرده به نظرم در دوران خودش پیشرو و جالب اومد !
درباره این سایت